Maciuś urodził się po długim i skomplikowanym porodzie. Po kilku miesiącach zaczęliśmy u niego zauważać dziwne zachowania, zaczął być dziwnie nieobecny i zapatrywał się przy tym w jeden punkt... Lekarze w Anglii (gdzie obecnie mieszkamy) twierdzili, że wszystko jest w porządku, że jesteśmy przeczuleni, bo to jest nasze pierwsze dziecko. Przez 2 lata odbywaliśmy wizyty u pediatry i neurologa dziecięcego. Po 2 latach gdy „ataki” te pogorszyły się i zaczęły występować niemal jeden po drugim, a Maciuś po każdym z nich upadał na prawą stronę i spał po 2-3 godziny, postanowiliśmy wziąć sprawy w swoje ręce i zabrać go do Polski i prywatnie zrobić tomografię komputerową. Wynik był dla nas druzgocący – „dawno przebyty krwiak śródmózgowy do dalszej diagnostyki” zawalił nam się cały świat. Wróciliśmy do Londynu i przedstawiliśmy wyniki badań neurologowi i tak zaczęła się nasza trudna droga i ciężka walka z guzem mózgu. Maciek przeszedł 2 operacje, 2 chemioterapie, które nie przyniosły oczekiwanych efektów.
Maćka lekarze nie mogą mu zaoferować nic innego oprócz radioterapii, która byłaby tylko leczeniem paliatywnym. Jednak w Niemczech znalazł się pan Profesor, który po zapoznaniu się ze wszystkimi dokumentami postanowił, że podejmie się operacji gdyż ta jest dla Maćka jedynym rozwiązaniem aby mu pomóc.

--
Joanna i Tomek - rodzice
Elbląg